Om de eerste lockdown het hoofd te bieden bedacht ik voor mij zelf de volgende lijfspreuk: uitzonderlijke situaties vragen om uitzonderlijke acties. Deze hielp mij ruimte te creëren voor wat het dag in dag uit thuiswerken in mijn uppie met me deed en liever te zijn voor mezelf. Ik wens dit ook alle leerlingen in Nederland toe. Dus laten we nú de leerling centraal stellen (en dan ook echt). Niet langer de eindtoetsen als doel, maar de brede ontwikkeling van de leerling. Ademruimte voor de leerling, speelruimte voor de leraar. En ‘leerachterstand’ is vanaf nu een verboden woord.
Hoe vrij is vrij?
De overheid heeft onlangs 8,5 miljard euro beschikbaar gesteld voor een Nationaal Programma Onderwijs. Dit programma richt zich op herstel én ontwikkeling van het onderwijs, op het inhalen én compenseren van vertraging, en op het ondersteunen van iedereen in het onderwijs die het moeilijk heeft.* Geld dat vrij te besteden is . Of toch niet? Want hoe vrij is vrij als je scholen adviseert samen te werken met de bibliotheek op het gebied van lezen, tijdens de zomervakantie bijles aan te bieden of brede brugklassen te vormen? En welke vrijheid geef je als je blijft vasthouden aan dezelfde tussendoelen en einddoelen als voor corona?
* bron: Nieuwsbericht Rijksoverheid | 17-02-2021 | 14:00
Ademruimte is broodnodig
De afgelopen weken gaf de natuur ons ademruimte. Eerst door de sneeuw en het ijs, daarna door de warme zon. Nederland genoot. Even de boel de boel laten en opladen aan de natuur. Ik kan me zo voorstellen dat leerlingen dat ook nodig hebben. Samen plezier maken, ontdekken, verwonderen en meer. Laten we de leerlingen nú centraal zetten en kijken wat zij nodig hebben. Echt nodig hebben. De leerkracht is daarin de belangrijkste schakel. Die ziet van dichtbij wat er nodig is.
Corona heeft al veel systemen doen bewegen en veranderen, nu graag het onderwijs.
Onderwijssysteem op de schop
Om de leerling ademruimte te bieden, heeft de onderwijsprofessional speelruimte nodig. Zodat hij (andere) keuzes kan maken die de leerling ten goede komt. Nu én later. Dat vraagt een (tijdelijke) systeemverandering. Geen eindexamens, geen eindtoetsen of alle leerlingen doen het jaar over. Ideeën genoeg in het onderwijs. Corona heeft al veel systemen doen bewegen en veranderen, nu graag het onderwijs. Dus minister Slob: geef ruimte! En onderwijsprofessional: neem ruimte!
‘Leerachterstand’ verboden woord
Ondertussen kunnen we allemaal nog wel een taalles gebruiken. Het is niet de kunst taal correct te gebruiken, maar zorgvuldig je woorden te kiezen. Onlangs vertelde een leerkracht dat het woord ‘niet’ een verboden woord was op school. Geweldig! Vanaf nu is ‘leerachterstand’ een verboden woord. Vanuit mijn overtuiging dat een woord met een nare bijklank niemand verder helpt, de leerling al helemaal niet. Want achterstand betekent dat je achterligt. Maar op wie of wat? Hebben leerlingen minder van het een en/of meer van iets anders geleerd? Hebben we dat trouwens niet allemaal in deze coronacrisis?
Wij staan klaar
Als leerkracht en leerling weten wat er nodig is, dan staan er diverse organisaties klaar om ideeën te realiseren. Van cultuur tot sport tot natuur en nog anders. Onder schooltijd, in de weekenden of vakanties. Nu, de komende maanden of over een jaar. Een activiteit van een uurtje, een dag of een week. Omdat wij ook toe zijn aan speel- en ademruimte. Samen met jullie.
Reageren of meepraten? Stuur een mail naar info@kc-r.nl of praat mee op social media met #cultuuronderwijsjuistnu